Witamy na stronie Parafii pw. św. Walentego w Konopiskach
"Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie."
(J 11,25)
Historia Parafii Św Walentego w Konopiskach
Wieś Konopiska istniała już w XV w. Stał tu zamek obronny, chroniący granice od strony Śląska. W 1470 r. wieś była własnością Jakuba Koniecpolskiego, kanonika gnieźnieńskiego i krakowskiego, z którego darowizny weszła do dóbr będących wyposażeniem klasztoru OO. Paulinów na Jasnej Górze. Należała do parafii św. Zygmunta w Częstochowie. Po rozbiorach Polski Konopiska zostały odebrane klasztorowi i w 1819 r. weszły w skład dóbr rządowych ekonomii Poczesna. W 1834 r. zostały sprzedane gen. Puchale - Cywińskiemu, zasłużonemu dla caratu. Folwark w Konopiskach został wykupiony pod koniec XIX w. przez Tow. Akc. B. Handtke z Częstochowy w celu eksploatacji złóż rudy żelaza dla huty w Rakowie. Już w 1679 powstała w Konopiskach filia macierzystej parafii św. Zygmunta w Częstochowie obsługiwana podobnie jak parafia przez OO. Paulinów. Parafię w Konopiskach erygował w 1866 r. biskup włocławski Jan Marszewski, który ją całkowicie wydzielił z parafii św. Zygmunta. Z terenu parafii Konopiska została wydzielona prawie w całości w 1910 r. parafia w Blachowni, w 1978 parafia w Aleksandrii, a 1979 r. parafia w Rększowicach.
Pierwszy kościół drewniany, zbudowany został w 1615 r. staraniem prowincjała Zakonu Paulinów - o. Walentego Grześby - Kowalskiego. Konsekrował go biskup pomocniczy krakowski Tomasz Oborski 3 listopada 1623 r. W 1765 r. został nieco rozbudowany. W 1903 r. rozebrano go, gdyż mimo przeprowadzonych remontów - uległ ruinie.
Na jego miejscu w latach 1903-10 powstał obecny kościół murowany, staraniem ks. Antoniego Bludzińskiego (1900-08) i wykończony przez jego następców: ks. Leona Stawickiego (1908-10) i ks. Henryka Kołakowskiego (1910-17). Konsekracji dokonał biskup Stanisław Zdzitowiecki 4 czerwca 1914 r.
W XXI wieku kościół nadal wygląda okazale i wypełnia swoją rolę .
Tyle tytułem wstępu. Na rozszerzoną historię naszej parafii zapraszamy do lektury w następnych częściach.
Wszelkie informacje zaczęrpnęliśmy i pozwoliliśmy sobie zacytować z książki pt. "Dzieje Konopisk" za wiedzą i zgodą autorki, pani Barbary Herba. Dziękujemy za udostępnienie materiałów.
Proboszczowie Parafii Św Walentego w Konopiskach
Spis proboszczów parafii Konopiska od 1765r. do teraz. Spis zaczerpnęliśmy z książki Pani Barbary Herba pt."Dzieje Konopisk"
Czytaj więcej: Proboszczowie Parafii Św Walentego w Konopiskach
Opis ołtarza głównego
 |
| Ołtarz główny w kościele w Konopiskach widok obecny po renowacji |
Ołtarz główny wykonany w stylu neogotyckim przez pana A.Małka, ustawiono w 1930 roku. Figury pojedyńcze wykonał p.Suchodolski z Sochaczewa. Są to: u góry św.Stanisław Kostka, niżej po lewej św.Kazimierz Królewicz i po prawej św.Władysław Węgierski.
ZNAJOMI Z ULICZEK CISZY
autor Barbara Herba
Każdego roku z nadejściem wiosny czy jesieni (Uroczystości Wszystkich Świętych), zabieramy się do porządków na cmentarzu. Myjemy i ozdabiamy nagrobki naszych bliskich.
Cmentarz to miejsce o głębokiej wymowie eschatologicznej, przypominający życie wieczne. Jak pisał Augusta Valensis : ”trzeba być szalonym, by nie myśleć o wieczności. Każdej chwili można przekroczyć jej próg”. Może niejeden z nas odsuwa od siebie tę myśl, to jednak nieuchronnie każdy zmierza do kresu życia. Rodząc się, dorastając, przeżywając dzieciństwo i młodość, rzadko uświadamiamy sobie, że powoli umieramy. Jedni wcześniej, inni później, aż wreszcie znajdziemy się na tym jedynym najpewniejszym w naszym życiu miejscu - cmentarzu.
Dziś nawiedzimy go w nieco inny sposób, aby przypomnieć tych którzy już dawno nie mają rodzin pośród żyjących, a ich groby czekają na naszą troskę.
Wspomnienie ks.Stanisława Piotra Pytlawskiego
Ksiądz kanonik Stanisław Pytlawski urodził się 26 listopada 1915 roku w Szczekocinach. Rodzina Pytlawskich była powszechnie znana w mieście i okolicy. Dwóch braci ojca Roman i Piotr byli księżmi. Ojciec Jan był cenionym stolarzem wyrabiającym na zamówienie meble dębowe, z których solidności słynął na okolicę. Matka / z domu Stypka / prowadziła dom i zajmowała się małym gospodarstwem rolnym. Ksiądz kanonik był najstarszym z pięciorga rodzeństwa. Dobrze postępować, uczyć się pilnie, być uczciwym – to zasady wyniesione z domu rodzinnego, które były drogowskazem przez całe życie.
W szkole powszechnej w wieku 9 lat wstępuje do drużyny harcerskiej założonej przez druha Józefa Brzezińskiego; składa przyrzeczenie i otrzymuje krzyż harcerski. Prawo harcerskie, które poznawał na zbiórkach harcerskich nauczyło Go życia bez papierosów i bez alkoholu.
Po ukończeniu szóstej klasy szkoły powszechnej zdaje egzaminy i rozpoczyna naukę w Gimnazjum Koedukacyjnym w Szczekocinach, a po jego zamknięciu kontynuuje naukę w Gimnazjum Biskupim w Wieluniu, gdzie stryj Roman był proboszczem.
W maju 1934r. po zdaniu matury wstępuje do Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Podczas studiów, jak wspomina, nigdy nie miał kłopotów z nauką i nie doświadczył co to znaczy nie zdać egzaminu. Wszystkie egzaminy zdawał z oceną co najmniej dobrą i z wizą dziekańską.
Czytaj więcej: Wspomnienie ks.Stanisława Piotra Pytlawskiego
Strona 1 z 2