Witamy na stronie Parafii pw. św. Walentego w Konopiskach

"Jeśli nikt od Was nie wymaga, to Wy sami wymagajcie od siebie.."

Jan Paweł II

Spis treści

kościół w KonopiskachWieś Konopiska istniała już w XV w. Stał tu zamek obronny, chroniący granice od strony Śląska. W 1470 r. wieś była własnością Jakuba Koniecpolskiego, kanonika gnieźnieńskiego i krakowskiego, z którego darowizny weszła do dóbr będących wyposażeniem klasztoru OO. Paulinów na Jasnej Górze. Należała do parafii św. Zygmunta w Częstochowie. Po rozbiorach Polski Konopiska zostały odebrane klasztorowi i w 1819 r. weszły w skład dóbr rządowych ekonomii Poczesna. W 1834 r. zostały sprzedane gen. Puchale - Cywińskiemu, zasłużonemu dla caratu. Folwark w Konopiskach został wykupiony pod koniec XIX w. przez Tow. Akc. B. Handtke z Częstochowy w celu eksploatacji złóż rudy żelaza dla huty w Rakowie. Już w 1679 powstała w Konopiskach filia macierzystej parafii św. Zygmunta w Częstochowie obsługiwana podobnie jak parafia przez OO. Paulinów. Parafię w Konopiskach erygował w 1866 r. biskup włocławski Jan Marszewski, który ją całkowicie wydzielił z parafii św. Zygmunta. Z terenu parafii Konopiska została wydzielona prawie w całości w 1910 r. parafia w Blachowni, w 1978 parafia w Aleksandrii, a 1979 r. parafia w Rększowicach.
Pierwszy kościół drewniany, zbudowany został w 1615 r. staraniem prowincjała Zakonu Paulinów - o. Walentego Grześby - Kowalskiego. Konsekrował go biskup pomocniczy krakowski Tomasz Oborski 3 listopada 1623 r. W 1765 r. został nieco rozbudowany. W 1903 r. rozebrano go, gdyż mimo przeprowadzonych remontów - uległ ruinie.
Na jego miejscu w latach 1903-10 powstał obecny kościół murowany, staraniem ks. Antoniego Bludzińskiego (1900-08) i wykończony przez jego następców: ks. Leona Stawickiego (1908-10) i ks. Henryka Kołakowskiego (1910-17). Konsekracji dokonał biskup Stanisław Zdzitowiecki 4 czerwca 1914 r.
W XXI wieku kościół nadal wygląda okazale i wypełnia swoją rolę .
Tyle tytułem wstępu. Na rozszerzoną historię naszej parafii zapraszamy do lektury w następnych częściach.
Wszelkie informacje zaczęrpnęliśmy i pozwoliliśmy sobie zacytować z książki pt. "Dzieje Konopisk" za wiedzą i zgodą autorki, pani Barbary Herba. Dziękujemy za udostępnienie materiałów.